KONFLIKT AUTORITETA SUDSKE VLASTI I NESUDSKIH INSTITUCIJA

Apstrakt

Odnos sudske vlasti i nesudskih institucija koje donose odluke opšteobavezujućeg karaktera (ne mogu se preispitivati u sudskom postupku), i kojima se zadire u nadležnost sudova, označavamo konfliktom autoriteta. Za razliku od odnosa sa institucijama koje nemaju ovlašćenja da utiču na vršenje sudske vlasti, i čije se delovanje može označiti kao “incidentno”, konfliktni odnos sa Ustavnim sudom zasnovan je na postupanju suda, koji podrazumeva izlazak iz okvira legitimne zaštite “specifičnog ustavnog prava”. Ovaj negativan aspekt delovanja Ustavnog suda, moguće je znatno ublažiti, ili možda potpuno eliminisati uvođenjem mehanizama samoograničenja i samokontrole u postupanju. Uspostavljanjem (samo) kontrolnih mehanizama, formirala bi se jasna predstava o karakteru i ozbiljnosti povrede osnovnih prava, odredila jasnija razlika između specifičnog ustavnog prava i običnog prava, i učvrstio stav o shvatanju zaštite osnovnih prava kao pitanje suštine, a ne forme. Međutim, bez obzira na moguće pozitivne efekte kontrolnih mehanizama, uslov svih uslova za prevazilaženje nastalog konflikta je uspostavljanje intenzivne saradnje između institucija, i jačanje svesti o neophodnosti zajedničkog delovanja u oblasti zaštite temeljnih vrednosti našeg društva.