Pravno organizacioni aspekti anti-terorističkog delovanja

Apstrakt

Rad je psvećen pravno organizacionim aspektima antiterorističkog delovanja. Prvenstveno problemima defnisanja savremenog terorizma i antiterorizma, te državnim i međunarodno pravnim antiterorističim meraama. Analizirane su međunarodne konvencije koje su defnisale i usvojile UN, njivova su međunarodne konvencije koje su defnisale i usvojile UN, njivova uloga i značaj u antiterorističkim aktivnostima. Ukazano je na značaj pomenutih dokumenata kao i na probleme njihove implementacije. Dakle, autor dokazuje da Konvencije, Rezolucije i ostala pravna dokumenta nisu ostvarila očekivane rezultate. Prema postojećem međunarodno pravnom okviru za kontrolu terorizma autor ovog rada je kritički analizirao problem sa nekoliko aspekata. Prvo, postoje poteškoće u proceni šta je predmet kriminalizacije kroz defnisanje ‘’terorizma’’. Drugi problem postojećeg pravnog okvira je u tome što konvencije favorizuju delovanje nacionalnih tela i ne omogućuju eksteritorijalnu jurisdikciju. Dakle, ako država odluči da ne izruči pojedince ili grupe optužene za terorizam u drugoj državi, država koja ih traži ne može ostvariti cilj, jer državi koja odbije izručenje ne prete konkretne sankcije. I treći problem je utome što opšta priroda konvencija ostavlja državama neopravdano velie slobode u njihovoj interpretaciji i primeni. Autor na kraju smatra da Organizacija UN mora imati mnogo značajniju ulogu u antiterorističkoj borbi i odgovornost za donošenje opšteprihvatljive defnicije terorizma.